Waarom creativiTIJD belangrijk is (en hoe je die tijd kunt nemen)

Creativiteit, ontspanning, experimenteren, spelen... Het houdt me al heel lang bezig. Tegelijk vind ik het rete-moeilijk om mezelf toe te staan de ruimte daarvoor te nemen. Want hé, die lijst met dingen-die-gedaan-moeten-worden en klusjes-die-nu-moeten-gebeuren voelt veel dringender en belangrijker dan een beetje spelen. De dingen goed willen doen en anderen  plezieren zit nou eenmaal in de aard van dit beestje.

Maar die ellenlange en bodemloze lijst is wel onbegonnen werk. Vooral als ik niet eerst heb gezorgd voor mijn energie, mezelf heb geïnspireerd en mijn creativititeitsspier een workout heb gegeven.... En daar heb ik creativiTIJD voor nodig. Jij ook?

Het gaat niet vanzelf (blijkbaar)
​
Ik kwam vandaag nog een Facebook post tegen die ik vier jaar geleden schreef. Over wat ik bedacht om mezelf uit te nodigen om te blijven maken, ontdekken, klooien. Want het gaat - blijkbaar - niet vanzelf. Toen ook al niet.

​Wat ik schreef:
​
“De afgelopen tijd wat (teken)dingen voor mezelf bedacht. Een soort 'note-to-self':

• Een visual journal bijhouden in de Midori*. Geen getwijfel meer over waar ik dat ga doen. Ideeën, krabbels, experimenten en inzichten op één plek.
 
• De (werk) dag beginnen met geklooi en gefröbel. Het hoeft niets te zijn, niets te worden, nergens op te lijken. Ik leer er iedere keer weer iets nieuws van én het geeft een boel (creatie)energie. 

• Leren van anderen door een Spark File bij te houden van mooie dingen die mij inspireren. 

• En klooien. Veel meer aanrommelen en klooien (of had ik dat al gezegd?)...” 


Maar speeltijd maakt wel een enorm verschil...

Waarom blijf ik maar zo op dat klooien hameren? Nou, omdat ik vier jaar later en vele ups en downs rijker echt wel heb gemerkt wat het verschil is.

Het verschil tussen mijn energie en creatiekracht als ik mezelf de tijd heb gegeven om te spelen, en wat er gebeurt als ik daar de tijd NIET voor neem omdat ik me maar blijf focussen op het afwerken van het vinklijstje.

Een patroon waar ik keer op keer inschiet en wat ik alleen doorbreek door stil te staan en tijd te nemen. Tijd die ik niet lijk te hebben als ik me blijf vastbijten in de gedachte 'als ik dit heb gedaan, dan heb ik tijd om...' Herkenbaar? Misschien wel, want er zijn boekenkasten vol geschreven met zelfhulpgidsen over persoonlijke effectiviteit, plannen, tijd maken voor wat belangrijk is.... Ik weet het, want ik heb een groot deel van die boeken gelezen. Toen ik laatst weer het boek van Tony Crabbe er bij pakte (Nooit meer te druk), las ik dat we het makkelijker vinden om ons maar blijven vast te bijten en door te gaan, in plaats van pas op de plaats te maken en (nieuwe) keuzes te maken. Keuzes waarvan we echt wel wéten dat ze beter zijn...


Er is geen speelruimte als we blijven hangen in lijstjes afwerken

Dus. Het is makkelijker om druk te blijven doen en leeg te lopen en op den duur vooral dingen doen die niet eens meer zo belangrijk zijn, dan te kiezen voor spelen en klooien en zo ruimte in je hoofd en lijf te krijgen om wél te kiezen voor het werk waar we het verschil mee maken of waar we blij van worden. Flinke zin. Ik weet het.

Bottom line: kiezen voor spelen is dubbel lastig als we het druk hebben.

Maar spelen is van levensbelang! Want hoe komen we anders op ideeën? Hoe nodigen we anders onszelf uit om uit het doosje te denken? Hoe kunnen we zorgen voor plezier vóórdat we aan het werk gaan, in plaats onszelf pas plezier te gunnen als we het 'verdiend' hebben? Ik spreek voor mezelf he...
​

Wat je kunt doen? Kiezen voor plezier.

Spelen, plezier, klooien... Je mag er je eigen draai aan geven. Voor iedereen is dat wat anders en je weet zelf het beste wat voor jou voelt als spelen, wanneer jij plezier ervaart. En hoe lang je daarvoor uittrekt kan ook iedere keer anders zijn. Soms heb ik niet zoveel tijd en ga ik alleen maar 5 minuten doe-maar-watten. Andere keren heb ik een ochtend zonder afspraken en kan ik mezelf een uur verliezen in schrijven, of tekenen. 

Je hoeft alleen de keuze te maken het belangrijk genoeg te vinden om iedere dag wat tijd te nemen. Net als voor tandenpoetsen, je mail te checken of de hond uitlaten.

Heb je de keuze gemaakt? Mooi. Daar begint het mee. Tijd voor de volgende stap.

Mij helpt het om te bedenken wat ik dan zou willen of kunnen doen. Ik bedenk wanneer ik het zou kunnen doen (ik doe het 's ochtends voordat ik me verlies in werk, anders komt het er écht niet van). En ik maak het mezelf zo makkelijk mogelijk. Ik leg het de avond van tevoren klaar, dan kan ik er niet meer omheen. Ik bedenk mini-opdrachtjes, zodat ik niet het excuus opwerp dat ik er geen tijd voor heb. Want ik wéét dat ik dat doe. Na afloop sta ik er even bij stil (meestal maar een paar seconden): wat was fijn, hoe voel ik me nu? Als het niet fijn was, of ik me er niet lekker door voel: hoe komt dat dan en wat kan ik morgen anders doen om het wél fijn te laten zijn?

 
Wat helpt jou?

​Maak bijvoorbeeld een stapel kaartjes met verschillende opties en trek er één van. Of maak er een X-dagen project van. Iedere ochtend 5 minuten dansen. Of 10 minuten aan een stripverhaal werken. Doodelen. Uit het raam staren en figuurtjes in wolken zien. Piano spelen. Tekenen (hier heb je een zesdaagse ontdekkingstocht om dat op te starten). Wat ook maar werkt voor jou. Hieronder vind je een toestemmingsformulier voor jezelf, als je dat helpt.

Probeer het eens. Je creatieve geest zal je er dankbaar voor zijn. En anderen misschien ook.

Ga je het doen? Laat het me weten hieronder!

​*Midori = Travelers Notebook: een leren omslag met verschillende notitie/schetsboeken die je naar wens er in en uit kunt halen. Perfect voor verslaafden aan schets- en schrijfboekjes. Hoewel ik nog steeds blijf zoeken naar hét ultieme alles-in-één-teken-en-schrijfboek. Heb je een tip?