Het effect van SchrijfSchetsen

Vandaag liep ik vast in mijn gedachten. Ik kreeg het gewoonweg niet 'uitgedacht': alles wat ik graag wilde uitwerken, en wat er in me opkwam daarover buitelde over elkaar heen en ondertussen tetterde een stem in mijn hoofd dat 'het wel GOED moest worden'.

Inmiddels weet ik dat ik het anders moet aanpakken. Als mijn denken de overhand krijgt, en ik daardoor als verstijfd op m'n bureaustoeltje zit en geen millimeter verder kom, dan grijp ik naar wat ik SchrijfSchetsen noem: een combinatie van schrijven en van schetsen (of tekenen, of doe-maar-watten) die me altijd weer in beweging brengt en nieuwe inzichten geeft.

Vandaag startte ik met wat Doe-Maar-Watten (ik schreef er eerder dit artikel over). Ik haalde mijn Messy Journal tevoorschijn, want ik had geen zin om in een blanco pagina te staren... Dat Messy Journal is een schetsboek waar ik vooraf al op allerlei pagina's teksten, papiertjes, verf, inkt, vlekken heb aangebracht, om er later iets aan toe te kunnen voegen. Speciaal voor dit soort momenten.

Ik koos op gevoel een pagina (daarover later meer), en pakte wat willekeurig tekenspul dat ik in een grote etui heb verzameld. Ook speciaal voor dit soort momenten, want dan moet ik het doen met wat ik daarin ooit heb gestopt...

Vijf minuten later had ik me uitgeleefd op de pagina's, er tekst en tekeningen en kleur aan toegevoegd en ik voelde me HEERLIJK. Tot zover het schetsonderdeel van SchrijfSchetsen. Nu het schrijven! Meteen na het 'afmaken' van mijn pagina's in mijn Messy Journal, schrijf ik over wat ik op dat moment ervaar, wat er in me opkomt, wat ik nu ineens zie wat ik daarvoor niet zag:

'Even fijn gespeeld in mijn 'Messy Journal'. Vijf minuten ge-doe-maar-wat. Spelen en reageren op wat er op de pagina is. Het hoeft niet mooi, het hoeft niet bijzonder, het hoeft helemaal niks te worden. Het hoeft alleen maar te dienen als uitlaatklep, als plek om te kunnen dumpen, om het hoofd leeg te maken, te ontspannen, te ZIJN. Ook dit is dus SchrijfSchetsen. Ergens komt het vandaan, het ontspruit, en het heeft betekenis. Of niet. Als je die gaat zoeken, dan kom je er. Want waarom kies ik voor de pagina met de tekst 'Plezier maakt vrij'? Er staan alleen wat zwarte lijnen op en daar ga ik verder op door. Met stiften, kleur, inkt. Alles door elkaar. Blijkbaar heb ik behoefte om mezelf vrij te maken, om via het plezier los te komen van wat mijn hoofd en de kritische aap op mijn schouder er van vindt. Vrij=fijn. Dan kan alles. Dan mag alles. Dan hoeft er nergens aan te voldoen. Dan ontstaat er iets nieuws en borrelt de creativiteit omhoog. Zonder van tevoren de handrem te hebben aangetrokken. Dit doe ik voor mezelf, puur voor mezelf. De enige reden om het te delen is dat anderen misschien het vonkje van nieuwsgierigheid ook voelen en daar zelf gehoor aan willen geven, het willen voeden. Want dat vuur, ja, dat mag ongebreideld branden, je verwarmen en van binnen uit laten oplichten. Als een paar minuten klooien dat allemaal teweeg kan brengen, waarom zou je het dan niet doen?

---

En dat is het effect van SchrijfSchetsen. Instant opluchting. Iets buiten mezelf brengen wat ik eerst nog niet helemaal zag. Ik kan weer verder...