Over verwachtingen en mislukkingen

Als je alles als één groot experiment ziet, kan er niets écht mislukken. Het wordt hooguit anders dan verwacht. Je denkt van tevoren altijd wel te weten waar je uit gaat komen. Uit wílt komen. En daar zit 't 'm in. In die verwachtingen, en hoe star je daar aan vasthoudt.

Mag je dan geen verwachtingen hebben? Natuurlijk wel. Als je ergens aan wilt beginnen - een droom, idee, plan, of gewoon een tekening - is de eerste stap dat je verwacht je het te kunnen dóen. Het kunnen volbrengen. Maar dáár mag het stoppen, wat mij betreft. Want anders gaan alle mooie lessen verloren. Of stop je met maken. Of begín je er sowieso niet aan. En dat is pas de échte mislukking...