 In de afgelopen vakantie heb ik met mezelf afgesproken tijd te máken om te experimenteren en wat aan te rommelen, als het om tekenen gaat. Dat is namelijk het nadeel als het als 'werk' gaat voelen: al het speelse verdwijnt stapje voor stapje, en het moet allemaal wel lukken. Voor mij is dat een recept voor rampzaligheid. Ik heb al een sterke (strenge) mening over mijn eigen werk, maar als mijn perfectionistische innerlijke criticus ze er ook mee gaat bemoeien, en mijn schuldgevoel opspeelt omdat ik tijd loop te verdoen, gaat het creatieve werk er aan onderdoor. Tijd om weer te genieten van maken. Zonder dat het iets hoeft te zijn of te worden. Om te experimenteren met materiaal, om gewoon maar ergens op een blanco vel te beginnen en wel te zien waar het eindigt (want ik leer er altijd wel iets van). Iedere ochtend mag ik van mezelf een uur lang spelen. Een aanklooiuurtje. Voordat het grotemensenwerk van start gaat. Dat geeft energie voor de rest van de dag en inspireert me enorm. Om de boel een beetje op gang te helpen, besloot ik deze week een Spark File aan te leggen, van (teken)werk dat me inspireert en waar ik van kan leren. Een knipselboekje met ideeën en waar ik ook de geleerde lessen in opteken. Gisteren plakte ik de eerste plaatjes er in, en meteen begint het weer te stromen... Vanochtend tijdens mijn aanklooiuurtje maakte ik de infoschets hieronder. Geïnspireerd door Jan Rothuizen. Met mijn eigen twist. En ik genoot er van, omdat er zoveel lagen in zitten.
 Als je je stijl wilt ontdekken of ontwikkelen, dan beveel ik je zo'n aanklooiuurtje van harte aan! Of maak er een speelkwartier van...
Reageren is niet langer mogelijk.
|