Dit is waarom ik teken, waarom ik een 'visual journal' bijhou. Sommigen zouden het een art journal noemen, maar art heeft voor mij een beladen betekenis. Want wat ís kunst nou helemaal? En mijn tekeningen zijn helemaal niet zo mooi als die van anderen, die échte kunstwerkjes in hun schetsboeken hebben gemaakt.
Ik teken niet iedere dag, en niet altijd 'naar het leven'. Het soort tekeningen van vandaag maak ik om mijzelf even helemaal in het hier-en-nu onder te dompelen. Vlak voor ik dit tekende, overwoog ik werkelijk om nog éventjes langs de tekenwinkel te gaan om wat nieuwe kleuren ecoline te kopen. Kleuren waarvan ik dacht die nú nodig te hebben. En dat terwijl ik kasten, laatjes, bakjes vól teken- en schilderspul heb, en een deel daarvan nog nauwelijks heb gebruikt. Als ik mezelf dwing om even stil te zitten - vooruit dan, met een kop koffie en een koekje - besef ik dat het énige wat ik nu nodig heb, een schetsboek en één pen (of twee) is. Dat bedenk ik terwijl ik een kop cappucino drink, het koekje eet en de verpakking voor mij leg. Er staan een Turkse zender aan, waar ik niets van versta, maar wat wel een vakantiegevoel geeft. Ondertussen teken ik de verpakking van mijn koekje. Lijn voor lijn. En het voelt voor langere tijd veel fijner dan nóg een potje ecoline kopen. Voor nú dan... |
|